Τά ψυχομαντεῖα καί ὁ ὑποχθόνιος κόσμος τῶν Ἑλλήνων,(ἀρχαιογνωστικό δοκίμιο) Gema 2005, 2006
Ὅμως μές στήν χαρούμενη ἑορτή τῶν Ἀνθεστηρίων, ὅπου ὁ οἶνος ἔρρεε ἄφθονος κι ἔπαιρναν ὅλοι, ἀκόμη καί τά μικρά παιδιά μέ τά ζωγραφισμένα λαγηνάκια τους, ὑπῆρχε καί ἡ Ἡμέρα τῶν Ψυχῶν, ὅπου νεκροί καί ζωντανοί συνυπῆρχαν. Τό βράδυ τῆς δεύτερης ἡμέρας ἦταν θλιβερό καί πένθιμο. Πήγαιναν στούς νεκρούς προσφορές ἀπό ὄσπρια, τήν λεγόμενη πανσπερμία, καί ἔκαναν σπονδές μέ ὕδωρ στούς τάφους τους. Τά φαντάσματα τῶν νεκρῶν τριγύριζαν σέ ὄλη τήν πόλη προκαλώντας δέος.
Τήν ἡμέρα τῶν Χύτρων τελείωνε ἡ ἑορτή καί λεγόταν ἡ παροιμιώδης φράση:"Θύραζε Κᾶρες, οὐκέτ' ἀνθεστήρια." Φύγετε (ἔξω ἀπό τήν θύρα) Κῆρες, δέν ὑπάρχουν πιά Ἀνθεστήρια. Ἡ ἡμέρα τῶν νεκρῶν εἶχε λήξει, κι αὐτοί ἔπρεπε νά ξαναγυρίσουν στούς τάφους τους. Βλέπεις πώς ἀκόμη καί τούς πιό ἀγαπημένους μας νεκρούς, δέν τούς θέλουμε παρά μόνον γιά μία ἡμέρα τοῦ ἔτους. Ἀκόμη μᾶς ταλανίζει ἡ σκιά τους καί τό νεκρικό μίασμα.
Τό βιβλίο περιέχει καί βιβλιογραφία.
| Κριτικές - Παρουσιάσεις |
| Κλεοπάτρα Λυμπέρη, Ο τρόπος να σκέφτεσαι, "Ελευθεροτυπία"/ "Βιβλιοθήκη", τχ. 552, 15.5.2009 |
