Τί νά μοῦ δώσεις τί νά μοῦ πάρεις
ἔξω ἀπ’ τά μάρμαρα ἔχω λιγνέψει
ὕψη ἄν ἀνάψει ὁ νοῦς καί μοῦ γνέψει
πές ξυλοκόπος πές λιθοξόος
ἔαρ καί δέλεαρ τρικυμία σχεδία
σῶος ὁ πνιγμένος, πνιγμένος ὁ σῶος
Κίρκη Πελειάδες Συμπληγάδες Σχερία.
ΔΥΟΕΙΔΗΣ ΛΟΓΟΣ, Πυθία (ε΄, ἀπόσπασμα)
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τά τριάντα χρόνια ἀπό τήν ἐκδημία τοῦ ποιητῆ Δημήτρη Παπαδίτσα τιμοῦν οἱ Ἐκδόσεις τῶν Φίλων
μέ μιά ἐκδήλωση ἀφιερωμένη στήν μνήμη καί τήν ποίησή του, τήν Δευτέρα 6
Νοεμβρίου καί ὥρα 7.00 μ.μ. στό βιβλιοπωλεῖο «Ἐπί Λέξει», Ἀκαδημίας 32 Ἀθήνα.
Γιά τόν ποιητή καί τό ἔργο
του θά μιλήσουν οἱ συγγραφεῖς: Ἑλένη Λαδιᾶ καί Ἀλέξης Ζήρας.
Ὁ Δ. Π. Παπαδίτσας γεννήθηκε στά Κουμέικα τῆς Σάμου, στίς 22 Σεπτεμβρίου
1922 καί ἀπεβίωσε στήν Ἀθήνα 22 Ἀπριλίου 1987.
Σπούδασε στήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ὅπου ἀνακηρύχθηκε διδάκτωρ (1958), μετεκπαιδεύτηκε στό Μόναχο καί ἐργάστηκε ὡς χειρουργός ὀρθοπεδικός.
Πρωτοεμφανίστηκε στά γράμματα τό 1943, μέ τήν συλλογή Τό φρέαρ μέ τίς φόρμιγγες, καί ἀκολούθησαν οἱ συλλογές: Ἐντός παρενθέσεως, α΄ 1945, Ἐντός παρενθέσεως, β΄, 1949, Ἡ περιπέτεια, σχέδιο γιά ἐλεύθερη σύνθεση,
1951, Ἡ περιπέτεια, 1953, Νυχτερινά, 1956, Οὐσίες, α΄, 1959, Οὐσίες β΄,
1961, Ποίηση Ι, 1963 (συγκεντρωτική ἐπανέκδοση
τῶν προηγουμένων συλλογῶν), Α΄ Κρατικό Βραβεῖο Ποίησης 1964, Ἐν Πάτμῳ, 1964, Δύο ἑρμηνεῖες,
1966, Ὅπως ὁ Ἐνδυμίων, 1970, Διάρκεια καί ἑνδεκάτη παραλλαγή, 1972, Ἀχερουσία, ἤ ἕνας μονόλογος τοῦ Μένιππου,
1974, Ποίηση ΙΙ, 1974 (συγκεντρωτική ἔκδοση τῶν ἀμέσως προηγουμένων συλλογῶν),
Ἐναντιοδρομία, 1977, Δυοειδής λόγος, 1980, Α΄ Κρατικό Βραβεῖο
Ποίησης 1981, Ἡ Ἀσώματη, 1983, Βραβεῖο
Οὐράνη τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν 1984, Τό προεόρτιον,
1986.
Ἐκτός ἀπό τήν ποίησή του, μετέφρασε τήν συλλογή Τraumkraut, τοῦ Ivan Goll, 1959, καθώς καί σέ συνεργασία μέ τήν πεζογράφο Ἑλένη Λαδιᾶ Ὀρφικούς
Ὕμνους, 1984 Ὁμηρικούς Ὕμνους, 1985 καί τήν Νέκυια
(λ΄ τῆς Ὀδύσσειας) 2004. Παράλληλα, ὑπῆρξε συνιδρυτής μέ τόν ποιητή Ε.Χ. Γονατᾶ,
τοῦ περιοδικοῦ Πρώτη ὕλη (1958 –
1959) καί συνεργάστηκε ἐπίσης μέ διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Τό 1985 τιμήθηκε μέ μετάλλιο ἀπό τό Δῆμο Νίκαιας, πόλη στήν ὁποία ἔζησε τά
νεανικά του χρόνια.
Ἀπό τίς Ἐκδόσεις τῶν Φίλων, Μέγας Ἀστρολάβος/Εὐθύνη, κυκλοφοροῦν τά ἅπαντα
τοῦ Δημήτρη Παπαδίτσα, Ποίηση, 1997, τό μελέτημα Ὡς δί ἐσόπτρου (σκέψεις καί ἀποσπάσματα,
σχεδιάσματα, ἀπαντήσεις), 1984 καί τό συλλογικό ἔργο, Πολυφωνία
γιά τόν Δ.Π. Παπαδίτσα, ἕνας χρόνος ἀπό τήν τελευτή του, στή σειρά,
‘Τετράδια «Εὐθύνης»’, 1988.
